అరగొండ సత్రం

మన పూర్వుల స్మృతులు మనకు ఎంతో అమూల్యమైనవి. వాటిని రక్షించుకొనడం మన బాధ్యత కూడా.

అరగొండ గ్రామంలో, శ్రీకృష్ణదేవరాయల విగ్రహానికి అనతి దూరంలో ఈ ప్రాచీననిర్మాణం ఉన్నది.

చక్కని దేవతామూర్తులు చెక్కి ఉన్న గట్టి రాతి స్తంభాలతో, ఇప్పటికీ బాగానే ఉన్నది. గోడలు కట్టిన ఇటుకలు కూడా చాలా పాత కాలానికి చెందినవి. అయితే చంద్రగిరి నిర్మాణంలో వాడిన ఇటుకల కంటె కొంత లావుపాటి ఇటుకలు ఇవి. అవి మాత్రం కొంతవరకు శిథిలమై కనిపిస్తున్నాయి.

ఇది ఏదో పురాతన కాలపు దేవాలయం కాబోలు అనిపించింది. కానీ ఆ గ్రామస్థులను అడిగితే ఇది ఒకనాటి బాటసారుల సత్రం అని చెప్పారు. సత్రాన్ని కూడా ఇంత అందంగా ఇంత గొప్పగా కళాత్మకహృదయంతో కట్టిన అజ్ఞాతపూర్వీకులకు మనసులోనే నమస్కారాలు సమర్పించాము.

అయితే సత్రం అని చెప్పబడుతున్న ఈ నిర్మాణంలో శిథిలమైన పాతకాలపు దారురథం కూడా కనిపించింది. పూర్వకాలంలో గ్రామవీధులలో దేవతామూర్తుల ఊరేగింపుకు ఆ రథం ఉపయోగపడి ఉండవచ్చును. అందువల్ల ఇది సత్రం కాకపోవచ్చును అని మరల అనుమానం కలిగింది.

ఇది ఏ కాలానికి చెందినది? ఎవరు కట్టించారు? అనే ప్రశ్నలకు గ్రామస్థుల వద్ద సరైన సమాధానం లేదు.

ఎవరో పండ్ల దుకాణాదారులు తమకు అవసరం లేని అట్టపెట్టెలను పడవేసే ఒక చెత్త బుట్టలా అది ప్రస్తుతం ఉపయోగపడుతున్నది.

అది పాతకాలపు సత్రం కావచ్చును, లేదా పురాతన దేవాలయం కావచ్చు, అది మన చరిత్రకు మన సంస్కృతికి ఆనవాలు. దానిని సంరక్షించవలసిన బాధ్యత నేటి ప్రభుత్వంపై ఉన్నది. లేదా పురావస్తుశాఖ దాన్ని స్వాధీనం చేసుకోవచ్చు.

కొంతకాలం దానిని పట్టించుకోకుండా ఆగితే, దానిని పడగొట్టి అక్కడ ఒక దుకాణం వెలిసే అవకాశం లేకపోలేదు.

ఎన్ని యుగాలు గడిచినా ఎన్ని నీతులు చెప్పినా బలవంతుడిదే రాజ్యం. పాత దానిని నిర్మూలిస్తే గాని కొత్తది పైకి రాలేదు అనే పోకడలు ఈ ఆధునిక యుగంలో మన కండ్ల ముందు చోటు చేసుకుంటూ ఉండటం మనం గమనిస్తూనే ఉన్నాము.

మామా అల్లుళ్ల సవాల్

By శ్రీనివాసకృష్ణ
***

టేబుల్ మీద వైబ్రేషన్.
వెంటనే ఫోను లోనుంచి పాట.
కల యిదనీ నిజమిదనీ తెలియదులే బ్రతుకింతేనులే ఇంతేనులే.
చూస్తే ఏదో అన్ నోన్ నంబర్.
*

😎
హలో? ఎవరదీ?

🤥
అల్లుడూ, నేను!

😎
ఎవరు? గొత్తు చిక్కలే?

🤥
నేను అల్లుడూ, మీ సెంద్రాలు మామని!

😎
ఓ! మామా! మీరా! ఎన్నాళ్లైంది మీరు ఫోన్ చేసి! బాగున్నారా?

🤥
నేను చేయకపోతేనేం? నువే చేయచ్చుగా అల్లుడూ?

😎
2014లో మీరు గెలిచినాక ఫోన్ నంబర్ తో సహా అన్నీ మార్చిపారేశారు. ఎలా చేసేది మామా?

🤥
అంటే, మా సెక్యూరిటీ ఆఫీసరు అలా మార్చమని సలహా ఇచ్చారులే అల్లుడూ. నీకు కొత్త నంబరు ఇవ్వడం మర్చిపోయాను.

😎
ఆ తరువాత మళ్లీ 2019లోనే గుర్తొచ్చానా మామా?

🤥
అంతమాట అనకు అల్లుడూ!

😎
సరేలే మామా! చెప్పండి, ఏమిటి విశేషాలు?

🤥
ఏమీ లేదల్లుడూ! నిద్ర పట్టక ఫోన్ చేశాను. అంతే.

😎
నిజంగా అంతేనా మామా? 😄

🤥
నిజమే అల్లుడూ, అరె, అలా ఎందుకు నవ్వుతావు?

😎
మరి కొన్ని రోజుల్లో కురుక్షేత్రయుద్ధం ప్రారంభం కానుండగా ధృతరాష్ట్రుడు కూడా విదురుడితో ఇదే మాట అన్నాడు మామా. అది గుర్తుకు వచ్చింది.

🤥
ఏమన్నాడు?

😎
"విదురా విదురా, నాకు నిద్ర పట్టటం లేదు, నా మనశ్శాంతి కోసం కొన్ని మంచి మాటలు చెప్పవయ్యా" అన్నాడు.

🤥
మరి విదురుడు ఏం చెప్పాడు?

😎
అభియుక్తం బలవతా దుర్బలం హీనసాధనమ్।
హృతస్వం కామినం చోరమ్ ఆవిశంతి ప్రజాగరాః।।

🤥
ఏమీ అర్థం కాలేదు అల్లుడూ.

😎
"బలవంతుడితో పెట్టుకున్న వాడికీ, గెలిచేందుకు ఎటువంటి సాధనాలూ లేని బలహీనుడికీ, సొమ్ము పోగొట్టుకున్నవాడికీ, కాముకుడికీ, దొంగకూ నిద్ర పట్టదు" అని అర్థం మామా.

🤥
అంటే నువ్వు కూడా నన్ను దొంగ అంటావా అల్లుడూ?

😎
అది కాదు మామా! నీకు మోడీ డబ్బులు ఇచ్చాడు. అభివృద్ధి చేసుకో అన్నాడు. లెక్కలు చెప్పమన్నాడు. చెప్పాలి కదా? చెబితే సరిపాయె కదా? ఆ కత ఆనాడే ముగిసిపోతా ఉండె కదా? ఆమాత్రం దానికి నువ్వు ఆయప్పని నానా తిట్లు తిట్టి, తెగతెంపులు చేసుకుంటివి కదా? పైగా అదేదో పెద్ద ఘనకార్యమన్నట్లు, లెక్కలు చెప్పకుండా తప్పిచ్చుకొనేది నీకు తప్ప ఇంకెవడికీ చేతకాని పెతాపం అన్నట్లు రాధాకృష్ణ రామోజీ రోజుల తరబడి, వారాల తరబడి, నెలల తరబడి మొదటి పేజీల్లో ప్రజలకు చాటింపు చాటింపు వేసి పెట్టినారు కదా? అట్లా ఏ పిచ్చోడైనా నేను దొంగని నేను దొంగని అని సొంత పేపర్లలో రాపిచ్చుకుంటాడా? ఆ విధంగా రాష్ట్రంలోనూ దేశంలోనూ అందరికీ బ్రెయిన్ వాష్ చేసి నేను దొంగను అని ఎందుకు రాపించుకున్నావో నాకు ఇప్పటికీ అర్థం కాదు మామా! మీ సెంద్రాలు మామ దొంగ అటగా? రోజూ వాళ్ల పేపర్లలోనే రాస్తున్నారు అని జనాలు నన్ను మొహం మీదనే అడుగుతూ ఉంటే మొహం యాడ బెట్టుకోవాల్నో నాకు అర్థం కాలే!

🤥
కేంద్రంలో సోనియాను ఎదిరిచ్చిన మొనగాడు జగన్ అని అందరూ ఆ పిల్లోన్ని పొగడతా ఉంటే, కేంద్రంలో మోడీని ఎదిరిచ్చిన చంద్రబాబు అని నేను కూడా అనిపిచ్చుకుందామని అట్లా రాపిచ్చుకున్న్యాను అల్లుడూ!

😎
అదా అసలు సంగతి! 😅😂🤣 పులిని చూసి నక్క వాతలు పెట్టుకున్నట్ల అయింది కద మామా నీ కత!

🤥
అదేంటి అల్లుడూ అట్లా అంటివి?

😎
కాదా మామా? జగన్ ఎదిరిచ్చినాడు అంటే దానికో లెక్క ఉంది. తన పదవులకు రాజీనామా చేసినాడు. అన్ని పార్టీలకు ఒంటరిగా ఎదురొడ్డి నిలిచి, ఐదులక్షల మెజారిటీ తెచ్చుకున్నాడు. తప్పుడు కేసులు పెట్టి రిమాండులో వేసి పదహారు నెలలు బయటి ప్రపంచంంలో అడుగు పెట్టనివ్వక పోయినా అదరలేదు, బెదరలేదు. ఆ తరువాత ఆ కేసులన్నీ ఒకొక్కటీ తప్పుడు కేసులని, కేవలం దురుద్దేశంతో పెట్టినవనీ తేలిపోతున్నాయి. అతడిని మీరు దొంగ అన్నారు. పొగరు అన్నారు. దురాశ అన్నారు. అధికారలాలస అన్నారు. ఐదేళ్ల నుండి మీరు, మీ మీడియా, మీరు చెప్పిన ప్రతిదాన్నీ గుడ్డిగా నమ్మే మీ పార్టీకార్యకర్తలు, మీ సోషల్ మీడియా సైన్యము, ఇంకాా మిగిలిన మీ మిత్ర పార్టీలు, మీ శత్రు పార్టీలు, మీ పార్ట్ నర్లు ఎంతలా అపహాస్యం చేస్తూ అవమానించినా, అతడు ఆత్మవిశ్వాసం కోల్పోలేదు. ధైర్యం కోల్పోలేదు. పోరాడుతున్నాడు. ఈరోజు మీకు నిద్రపట్టకుండా చేశాడు.

🤥
అల్లుడూ, అక్కడితో ఆపు. నా శత్రువును నా ముందే పొగడుతావా?

😎
పొగుడుతున్నానా? జనాలందరూ ఏమనుకుంటున్నారో చెబుతున్నాను. సరేలే మామా! నీ శత్రువును నీముందే తిట్టేవాళ్లు ఎప్పుడూ నీ పక్కనే ఉంటారు. వాళ్లతో మాటాడుకో. ఫోన్ పెట్టేస్తాను.

🤥
అల్లుడూ, ఆగాగు! మరి నా పోరాటం గురించి చెప్పవా?

😎
నీ మీడియా మొత్తం నువ్వు ఎందుకు లెక్కలు చెప్పాలని నీ తరపున పోరాడిందిగా? కొత్తగా నేను చెప్పేదేముంది?

🤥
అయినా, నేను మంచి పనులు చేశానుగా అల్లుడూ?

😎
ఏమి చేశావు?

🤥
ఎన్టీయార్ వైద్యశ్రీ...

😎
ఆరోగ్యశ్రీ పేరు మార్చావు. అంతేగా? పోనీ అదైనా సరిగా చేశావా? బిల్లులు కట్టడం మానేసి డాక్టర్లందరి చేత తిట్లు తిన్నావు. 108 అంటే అందరికీ రాజశేఖర రెడ్డి గుర్తుకు వస్తాడని ఆ వాహనాలన్నిటినీ మూలబడేశావు.

🤥
అన్న క్యాంటీన్ పెట్టించాగా?

😎
భోజనం ఖర్చు ఎనబై రూపాయలు కదా?

🤥
అదేంటి అల్లుడూ? జనాల దగ్గర్నుండి ఐదు రూపాయలే తీసుకుంటున్నాం కదా? మిగిలిన సొమ్ము ప్రభుత్వమే భరిస్తుంది కదా?

😎
అవును. ప్రభుత్వమే ఇస్తుంది. ఎవరికి ఇస్తుంది? ఆ క్యాంటీన్లు నడిపే మీ పార్టీ వాళ్లకి ఇస్తుంది. ప్రభుత్వం దగ్గరున్నది మీ సొంత సొమ్మా? డైరెక్టుగా ఇస్తే తిడతారు కాబట్టి ఇండైరెక్టుగా ఇప్పిస్తున్నావు.

🤥
ఇండ్లు కట్టిచ్చినాం కదా?

😎
ఎవరికీ? మీ పనులన్నీ చేసిపెట్టే మీ పార్టీ కార్యకర్తలకా? పైగా ఆ ఇండ్ల గుంపులకు దేవాన్షు కాలనీ లాంటి పేర్లా? అసలు అవన్నీ కేంద్రం ఇచ్చిన నిధులతో కట్టినవి కదా? ఆ మాట యాడా చెప్పరేం? పైగా అసలు వాళ్లు నిధులే ఇవ్వలేదు అంటూ అల్లరి అల్లరి చేస్తారా? పెట్టే చేయికి వాత పెట్టి తప్పు వారిదే అంటారా? ఏమిటి మామా ఈ వయసులో మీకు ఈ ఆకతాయితనం?

🤥
అన్నిటిలోనూ ఇలా తప్పు పడితే ఎలా అల్లుడూ?

😎
అదేంటి మామా? నేను తప్పు అని ఎప్పుడన్నాను? జరుగుతున్న విషయం చెప్పగానే మీరు చేస్తున్నది తప్పు అని మీ అంతరాత్మే మీతో పలికించింది.

🤥
అమరావతి కడుతున్నాగా? పోలవరం కడుతున్నాగా?

😎
ఎందుకులే మామా గ్రాఫిక్కులు? కట్టి చూపించు. నీ మంచి కోరి చెబుతున్నాను. అప్పుడు మాటాడుకుందాం. ఇప్పుడే మాట్లాడ్డం మొదలు పెడితే నువ్వు జన్మలో మళ్లీ నిద్ర పోలేవు.

🤥
అయితే కట్టి చూపిస్తా. మళ్లీ బాబు రావాలి అని అందరికీ చెప్పు అల్లుడూ. వస్తేనే కదా కట్టేది?

😎
నేను చెబితే జనాలు వింటారా మామా? వినేట్టు ఉంటే ఈ ఐదేండ్లు నాకు ఫోన్ చేయకుండా వదిలేసేవాడివేనా మామా?

🤥
అల్లుడూ, సరైన సమయం చూసి వెన్నుపోటు పొడుస్తున్నావు కదా?

😎
నువ్వు యాడున్నావు, నేను యాడున్నాను మామా పొడిసేకి? ఇట్లా మాటలు నాతో మాట్లాడొద్దు. ఫోన్ పెట్టేయ్.

🤥
అల్లుడూ, ఐదేండ్లు గడిసినంక ఫోన్ జేసినా. మాట్లాడతా ఉంటే ఫోన్ పెట్టేస్తా అనడం నీకు న్యాయమా?

😎
సరే, చెప్పు మామా!

🤥
మీ రాయలసీమ చివరి గ్రామానికి నీరు పారిచ్చినా. అదైనా చెబుతావా పోనీ?

😎
చివరిగ్రామానికి నీరిచ్చినా అనే ప్రచారం చేసుకొనడం కోసం మధ్యలో వేలాది గ్రామాలను ఎందుకు వదిలేశారు మామా? సెంటు పూసుకుని, అదే స్నానమంటే నమ్మడానికి మా రాయలసీమ జనాలు ఏమైనా పిచ్చోళ్లా? వాళ్లకు కండ్లు లేవా? నేను చెబితే నమ్మేయడానికి?

🤥
రాయలసీమ వాళ్లు నమ్మొద్దు లేబా. కోస్తా వాండ్లు నమ్ముతారుగా? వాళ్లు అవన్నీ యాడ చూసొచ్చినారు? నిజమే అనుకుంటారు.

😎
రాయలసీమలో నీరు పారితే కోస్తా వాళ్లు చూడలేరు. కాని, పోలవరం పూర్తి అయిందో లేదో కోస్తా వాళ్లకు తెలియదా? కోస్తా వాళ్లు ఏమైనా పిచ్చోళ్లా? వాళ్లకు కండ్లు లేవా? నేను చెబితే నమ్మేయడానికి?

🤥
అల్లుడూ, నీకు రాజకీయాలు తెలియవు, చెబితే అర్థం చేసుకోవు. రాయలసీమలో పూర్తి అయిందని కోస్తా వాళ్లకు చెప్పాల. కోస్తాలో ఐపోవచ్చిందని రాయలసీమలో చెప్పాల.

😎
అవన్నీ చెప్పడానికి నీకు రామోజీ ఉన్నాడు, రాధాకృష్ణ ఉన్నాడు. మధ్యలో నేనెందుకు మామా, బక్క ప్రాణాన్ని? పైగా ఇలాంటివన్నీమీ ఎన్నికల ప్రకటనలలో జనాలను కొట్టించి కొట్టించి మరీ చెప్పిస్తున్నావటగా మామా? అలా ప్రకటనలలో మీవాళ్లు జనాలను కొడుతుంటే అందరికీ చింతమనేని గుర్తొస్తున్నాడంట.

🤥
అల్లుడూ, ఎన్నికల ప్రకటనలు బాగులేవా అయితే?

😎
మాకు ప్రాంతీయ భేదాలు లేవు అని ప్రకటనలలో ఎందుకు చెప్పించుకున్నారు మామా? యాడో తునిలో రైలు తగలబెడితే, రాయలసీమనుండి గూండాలు వచ్చి తగలబెట్టినారు అని అప్పుడు చెప్పినావే? అది అందరికీ గుర్తొచ్చింది. మాకు కులభేదాలు లేవు అని ఎందుకు చెప్పించుకున్నారు మామా? ఎస్సీ ఎస్టీలుగా పుట్టాలని ఎవరైనా కోరుకుంటారా అని మీరన్నది అందరికీ గుర్తుకొచ్చింది. న్యాయమూర్తులుగా బీసీలు ఉండడానికి తగరు అని మీరన్నది అందరికీ గుర్తుకు వచ్చింది. పార్టీలకు అతీతంగా అందరికీ మేలు చేస్తామని ఎందుకు చెప్పించుకున్నారు మామా? స్వయంగా గౌరు చరితమ్మ వచ్చి అడిగితే నువ్వు ఇంకో పార్టీ కాబట్టి నేను పని చేయను పో అని మీరే స్వయంగా చెప్పుకున్నారు. ఇంకా...

🤥
అల్లుడూ, చాలు, చాలు, ఇంక ఆపు. నేనేదో బుద్ధి తక్కువై నీకు ఐదేండ్లపాటు ఫోన్ చేయలేదే అనుకో? నువ్వైనా స్వయంగా రావచ్చు కదా? మామా నువ్విట్లా తప్పులు చేస్తున్నావు అని ముందే చెప్పొచ్చు కదా?

😎
అంత మాట అనకు మామా. నీకు ప్రేమలు లేకపోవచ్చు గాని, నాకు ఉండవా మామా? వచ్చినా మామా, నేను వచ్చినా. మిమ్మల్ని ఈ కండ్లతో ఒక్కసారి చూసిపోదామని వచ్చినా. కాని, అప్పుడు మీరు దేశాభివృద్ధి కోసం చాలా బిజీ బిజీగా ప్రపంచమంతా స్పెషల్ ఫ్లైట్ లలో తిరుగుతూ ఉన్నారు మామా. మొదటి సారి వస్తే మీరు సింగపూర్ వెళ్లారట. రెండో సారి వస్తే చైనా జపాన్ వెళ్లారట. మూడోసారి వస్తే కజకస్తాన్ వెళ్లారట. నాలుగోసారి వస్తే టర్కీ వెళ్లారట. ఐదోసారి వస్తే లండన్ వెళ్లారట. ఆరోసారి వస్తే దావోస్ వెళ్లారట. ఏడోసారి వస్తే ...

🤥
అల్లుడూ ఆపేయ్. ఆపేయ్. చాలు. చాలు లిస్టు చదవకు.

😎
సరే మామా. కాని, ఇది గమనించారా మామా? మీరు తిరిగిన దేశాల లిస్టు చెబితే నాకు అలసట వచ్చింది, చివరకు మీకే చిరాకు వేసింది. ఇన్ని దేశాలు తిరిగారు కదా, ఆ అభివృద్ధి ఏదీ? ఎక్కడా కనబడటం లేదే? అని జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్నారు మామా.

🤥
జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్నారా? శభాష్. ఇంత సేపటికి ఒక్క మంచి మాట చెప్పావ్.

😎
జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్నారు అంటే మీకు సంతోషం కలిగిందా మామా? మీకు అలా అర్థమైందా మామా? అయితే జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్న విషయాలు మీకు మరి కొన్ని చెప్పనా?

🤥
చెప్పు అల్లుడూ, నేను అందుకోసమేగా ఫోన్ చేసింది. నీ ఫీడ్ బ్యాక్ కోసం!

😎
మీరు ప్రతియేటా వైజాగ్ లో పెట్టుబడుల సమ్మేళనాలు నిర్వహించారు కదా? ఏటేటా కనీసం పదిలక్షలకోట్లు పెట్టుబడులు వస్తున్నాయని చెప్పేవారు కదా? మరి, ఈ ఐదేండ్లకాలంలో యాభైలక్షల కోట్ల పెట్టుబడులు రావాలి కదా? కనీసం కోటికొక ఉద్యోగం వచ్చినా యాభైలక్షలమందికి ఉద్యోగాలు రావాలి కదా? అవన్నీ యాడ వచ్చినాయ్? ఎవరికొచ్చినాయ్? అని జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్నారు మామా!

🤥
వెరీ గుడ్. కోస్తాలో వచ్చినాయని రాయలసీమ వాళ్లకి చెబుదాం, రాయలసీమలో వచ్చినాయని కోస్తాలో వాళ్లకి చెబుదాం. ఇంకా?

😎
పెనుగొండలో కియా కియా అనుకుంటూ ఆమధ్య హడావుడి చేశారు. ఆ తరువాత చడీ చప్పుడు లేదు. ఆ కియా కంపెనీ కార్లు యాడ్యాడా రోడ్ల మీద కానరావటం లేదు ఏమైందబ్బా అని జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్నారు మామా.

🤥
వెరీ గుడ్. అక్కడ తయారు అవుతున్న కార్లన్నీ ఒక్కటి కూడా మిగలకుండా విదేశాలకు ఎగుమతి అయిపోతున్నాయని అందరికీ చెప్పుకోవచ్చు. ఇంకా?

😎
మామా. నువ్వు సూపర్ మామా. నువ్వు చాణక్యుడివి మామా. నువ్వు మాకియవెల్లీవి మామా. నువ్వు అది మామా. నువ్వు ఇది మామా. సంక్షోభాలనుండి అవకాశాలను అందిపుచ్చుకోవాలని మీరు ఎప్పుడూ చెబుతూ ఉంటారే, అది ఎలా సాధ్యం అని నేను ఆశ్చర్యపోతూ ఉండేవాడిని మామా. అది ఎలానో నాకు ఇప్పుడే కొద్దికొద్దిగా తెలుస్తోంది మామా. మీలాంటి మహాత్ములతో మాటలాడితే వేరే చదువులు ఎందుకు మామా? ఈ ఐదేండ్లలో మీరు ఎంతో ఎదిగిపోయారు మామా. ఈ ఐదేండ్లు మీతో మాట్లాడకుండా దూరంగా ఉండడం వల్ల, నేను ఎంతటి మేధావి యొక్క సాన్నిహిత్యాన్ని కోల్పోయానో, మరెంతటి విజ్ఞానాన్ని కోల్పోయానో తలచుకుంటూ ఉంటే నా కండ్లలో నీళ్లు తిరుగుతున్నాయి మామా. కనిపిస్తున్నాయా మామా?

🤥
ఫోన్లో ఎట్లా కనబడతాయిరా బడుద్దాయ్?

😎
నేను కాస్త పొగిడేసరికి నాకు అల్లుడు స్థానం నుంచి బడుద్దాయ్ స్థానానికి ప్రమోషన్ ఇచ్చేశావా మామా?

🤥
సరే సరే, తరువాత ఏడుద్దువు గాని, ఇంకా? జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్న విషయాలు ఇంకా ఏమైనా ఉన్నాయా?

😎
ఉంకొక్కటుంది మామా. మీరు సత్య నాదెండ్లను మైక్రోసాఫ్ట్ సీయీవో గా చేశారు. సింధు చేత ఒలింపిక్ మెడల్ గెలిపించారు. అబ్దుల్ కలాం ను, అలెగ్జాండర్ ను రాష్ట్రపతులుగా చేశారు. అప్పుడు వాజ్ పాయిని, రీసెంటుగా మోడీని ప్రైం మినిస్టర్లుగా చేశారు. కుమారస్వామిని కర్ణాటక ముఖ్యమంత్రిగా చేశారు. జగన్ ను కనీసం ప్రతిపక్షనేతగా అయినా చేశారు, ఇంతమందికి ఇంత ఉపకారం చేసిన మీరు, మీ కొడుకును మాత్రం మాట్లాడ్డం కూడా చేతకానివాడిగా ఎందుకు తయారు చేసి వదిలేశారని జనాలు ఆశ్చర్యపోతున్నారు మామా.

🤥
*******

😎
మామా?

🤥
*******

😎
హలో హలో, మామా, ఏడుస్తున్నావా మామా?

🤥
నోర్ముయ్. నేను ఏడవడమేంది? ఫోన్లో నీకేమైనా కనిపించిందా?

😎
వెక్కిళ్లు వినిపిస్తున్నాయి మామా! అందుకని అలా అనుకున్నాను. చూడండి పాపం, మీ గొంతు కూడా బొంగురు పోయింది!

🤥
నోర్ముయ్ వెధవా. ఆ వినుకొండ వీడియో చూసినతరువాత నేను నిద్రపట్టక చస్తూ నీకు ఫోన్ చేస్తే, ఓదార్చవలసింది పోయి, వెక్కిరిస్తావా?

😎
ఓదార్పా? మీకు ఓదార్పు ఇష్టమేనా మామా? మీరు ఓదార్పును వెక్కిరిస్తూ ఆమధ్య ఉపన్యాసాలిచ్చేవారు కదా?

😡😠
ఏయ్? ఏమనుకుంటున్నావు నువ్వు? ఎవరితో మాట్లాడుతున్నావో తెలుసా నీకు? ఏం తమషాలుగా ఉందా నీకు? నేను తలచుకుంటే నువ్వు యాడుంటావో తెలుసా నీకు? నాతో పెట్టుకోకు. ఫినిష్ చేసేస్తా.

😰
స స స సార్.... మి మి మి మీరు... మీరు మా మామ అనుకున్నా సార్. లేకపోతే నాకు అంత ధైర్యం యాడిది సార్.

😡😠
పెట్టేయ్‌రా ఫోను.
*

ఠక్కున పెట్టేశా.
ఇంకా గుండెలు గుబగుబలాడుతున్నాయి.
ఇంతలోనే మళ్లీ వైబ్రేషన్.
మళ్లీ ఫోను మ్రోగింది.
మళ్లీ పాట వచ్చింది.
భయపడుతూనే ఫోన్ ఎత్తా.

మళ్లీ మా మామే.
*
🤥
అల్లుడూ?
(గొంతు చాల మృదువుగా ఉంది.)

😰
ఆ మామా... సారీ... సారీ.... సారీ సార్. అలవాటైపోయి పొరబాట్న మామా అనేశా సార్.

🤥
సరే అల్లుడూ, మన సంభాషణను నువ్వు రికార్డు చెయ్యలేదు కదా?

😰
లేదు మామా. సారీ సార్, లేదు సార్.

🤥
జాగ్రత్త. చూసుకో. రికార్డు అయి ఉంటే డిలీట్ చేసేయ్. అందరికీ మంచిది.

😰
సరే మా.. సారీ, సరే సార్. తప్పకుండా సార్.

🤥
ఒకే. (ఫోన్ కట్టైంది.)

*

మా మామ సారీ, సారు, నాకు కొత్త ఐడియా ఇచ్చాడు. మా సంభాషణ ఆటో రికార్డు ఏమైనా అయిందా అని చూశాను.

కాలేదు.
నా దురదృష్టం.

నాకు కల వచ్చిందనుకుంటారు.
నాకు కాల్ వచ్చిందంటే నిజమని ఎవరూ నమ్మరు.

పోన్లే.
గతం గతః.

ఎవరు నమ్మితేనేం, నమ్మకపోతేనేం?
జరిగేది జరిగి తీరుతుంది.
😷😷😷

శెట్టూరు వారిదప్ప కథ

ఎర్రనేల చేను. అక్కడ బలిష్ఠులైన వస్తాదుల్లాంటి మనుషులు గునపాలు, పారలు, తట్టలు ముందేసుకుని కూర్చుని ఉన్నారు. వారి మధ్యలో వారిదప్ప దిగులుగా కూర్చుని ఉన్నాడు. ఆయన పక్కనే అతని భార్య దిగులుగా కూర్చుంది. వారి బిడ్డ వారిద్దరి మధ్య దిగులుగా కూర్చుంది.

ఎవరూ మాట్లాడటం లేదు. అందరూ నిశ్శబ్దంగా మౌనవ్రతం పాటిస్తున్నట్టు ఉన్నారు. ఏమైంది? వారికేమైంది? జరిగిన విషయం తెలుసుకుంటే గాని, వారి అయోమయపు అవస్థ ఏమిటో అర్థం కాదు. పదండి తెలుసుకుందాం.
<><><>

వేసవి కాలం. చిటపటలాడిస్తున్న ఎండ. వేడిగా వీస్తున్న గాలి. క్రింద ఎర్రనేలపై కణకణలాడుతున్న చిన్నా పెద్దా రాళ్లు. నెత్తి మీద ఒక నీళ్ల కడవను మోస్తూ ఆ రాళ్లమీద ఒక స్త్రీ జాగ్రత్తగా నడుచుకుని వస్తోంది. ఆమె ప్రక్కనే ఒక పదేండ్ల పిల్ల కూడా చిన్నపాటి మరో కడవలో నీళ్లు మోసుకొస్తోంది.

ఇద్దరూ మౌనంగా నడుస్తున్నారు. "మాట్లాడితే అందుకు వొంట్లో ఉన్న కొంత శక్తి ఖర్చు అవుతుందేమో, దానిని జాగ్రత్తగా పొదుపుగా వాడుకోవాలి" అన్న పట్టుదలతో ఉన్నట్లు నిశ్శబ్దంగా నెమ్మదిగా నడుస్తున్నారు.

అప్పుడప్పుడు ఆ పిల్ల, "అమ్మా! మోసి మోసి తలకాయ నస్తా వుంది" అంటే కాసేపు ఆగి, బరువు దించుకుని మరలా తలల మీదికి ఎత్తుకొని బయలుదేరుతున్నారు. పాపం, ఓ చెట్టు క్రింద నీడలోనైనా ఆగుదామంటే, చుట్టుపక్కల అక్కడక్కడ చిన్న చిన్న పొదలే తప్ప, చెట్లే లేవాయెను!

ఇంతలో ఉన్నట్టుండి రాళ్లకు తట్లుకొని ఆ పిల్ల ముందుకు తూలి పడినంత పని అయింది. "ఇట్లైతే దెబ్బలు తగులుతాయి పాపయ్యా, నీకేమన్నా అయితేగిన మీ యప్పకి పానం బోతాది. యాడన్నా ఉన్నీలే, ఆ నీళ్లు పారబోసి ఉత్త కడవ మోసుకురా. నాతానుండే నీళ్లు సాలు" అంది ఆమె.

"లేదమ్మా! ఈట్నుంచి సక్కగా నడుస్తాలే" అంది ఆ పిల్ల.

తల్లి కంట్లో చిన్న నీటి తెర పరచుకుంది. అట్లే తుడుచుకుని ముందుకు నడిచింది. ఆ పిల్ల అనుసరించింది.

ఇంతలో వారికి దూరం నుండి గుఱ్ఱాల డెక్కల చప్పుడు వినిపించింది. ఇద్దరూ ఒక్క క్షణం ఆగి ఆ వైపు చూశారు. ఇద్దరు రౌతులు తమవైపే వస్తూ ఉండటం కనిపించింది.

"ఎవరమ్మా వారు?"

"ఏమో పాపయ్యా!"

వారు చూస్తూ ఉండగానే ఆ రౌతులు వారి వద్దకు వచ్చారు. వారి దగ్గర ఉన్న కత్తులను చూసేసరికి తల్లీకూతుళ్ళిద్దరికీ భయం వేసింది. కానీ వారు మాత్రం వీరి భయాన్ని పోగొట్టేందుకన్నట్టు చిరునవ్వు నవ్వారు. వారి ముఖాలు సౌమ్యంగా, ప్రశాంతంగా ఉన్నాయి. తల్లీకూతుళ్ళిద్దరికీ భయం వేసినంతసేపు పట్టలేదు, ఆ భయం పోవడానికి.

"ఎవరమ్మా మీరు? పాపం చాలా దూరం నుండి నీళ్లు మోసుకువస్తున్నట్టున్నారు?" అన్నాడు వారిద్దరిలో ఒకాయన.

"అవును అన్నా, కరువు కాలం కదా, వానలు పడక మూడేండ్లాయె. పంటల్లేక జనమంతా మా వూరిడిసి పాయిరి. మా చేనితాన నీళ్లు లేవు. వీళ్ళయ్య ఆడ బాయి తోగుతాండాడు. ఆయప్పకి నీళ్లు కొండబోతాండాము."

"బాయి తోగుతాండారా? ఆడ నీళ్లు పడకోకుంటే ఏమి జేస్తారు మడి?" అన్నాడు రెండో ఆయన.

"పడతాయి అన్నా, వీళ్ళయ్యకి నీళ్ల శాస్త్రుము తెలుసు. ఆరు మొట్లులో నీళ్లు పడతాయన్న్యాడు."

"నీళ్ల శాస్త్రం తెలుసునా?" అన్నాడు మొదటి ఆయన. "అయితే నీళ్లు పడతాయా మరి?" అని అడిగాడు చిరునవ్వుతో.

"ఊ, పడతాయి!" అన్నది ఆ చిన్న పిల్ల కళ్ళలో ఆత్మవిశ్వాసం తొణికిసలాడుతుండగా.

"సరే పదప్పా, ఆ వింత ఏమిటో చూద్దాము మనం కూడా" అన్నాడు మొదటి ఆయన.
***

తన భార్యాబిడ్డలు పరిచయం చేయగా వారిదప్ప తవ్వకం పని కాసేపు ఆపి, ఆ ఆగంతుకులకు స్వాగతం పలికాడు. వారిదప్ప భార్య పరచిన తుంగ చాప మీద ఎండలోనే కూర్చున్నారు వారిద్దరూ.

"ఏమప్పా, నీకు నీళ్ల శాస్త్రం తెలుసునంట కదా! మడి మూడేండ్లనుండి కరువుంటే ముందరే బాయి తోక్కొని ఏంటికి సేజ్జెం సేసుకోకుపోతివి?"

"ఈ సేన్లోనే గాని, ఈ సగాల్లో యేడ్యాడా నీళ్లు లేవు పెద్దయ్యా!
అబుడు ఈ సేనేమో మాది గాకపాయె. ఆటికీ ఈ సేనాయప్పకి సెప్పితి, ఇట్ల ఊరందురుమూ గలిసి ఈ సేన్లాన వొగ బాయి తోక్కొందామప్పా, ఊర్లా సేన్లన్నిటికీ సరిపోయినన్ని నీళ్ళుండాయీడ అని. సెప్పి సెప్పి సాలైపాయ గాని ఈ సేనాయప్ప యినకపాయ, ఊర్లా జనాలు కూడా యినకపాయిరి. అందరూ ఈ మూడేండ్లలో ఊరిడిసి పాయిరి. ఈ సేనాయప్ప పోతా పోతా నాకు ఈ సేను అమ్మిడిసి పాయ. ఇంక నేనొగుణ్ణ్యే ఈడ మిగిలినాను. దానికే, నేనొగుడే బాయి తోగుతుండాను. నీళ్లు బడినంక ఊరిడిసి పోయినోళ్ళందర్నీ మళ్ళీ రమ్మనల్ల. మళ్ళీ మా వూరు మనుషులతో కలకలలాడల్ల!" అన్నాడు వారిదప్ప.

"సరేనప్పా, బాయి తోగుతావు, సరే, కానీ, వానలు రాకుంటే రానురాను ఈ బాయి కూడా యెండిపోదా? అప్పుడేమి సేసేకుంది మడి?"

"పెద్దయ్యా! నిజమే! వానలు రాకుంటే ఎంత పెద్ద బాయిలయినా ఎండిపోతాయి. దానికే మడి, బాగా సెట్లు పెంచల్ల. సెట్లు బాగుండేతలికే వానలు బాగొస్తాయి. నీళ్ళుండేతప్పుడే సెట్లు నాటుకొని వాటిని బాగా సాకల్ల! బాతు ఉంటే గుడ్డు వస్తుంది. గుడ్డు ఉంటే బాతు వస్తుంది. బాతును సంపితే గుడ్డు రాదు, గుడ్డు లేకుంటే బాతూ పుట్టదు. అట్లే, సెట్లుంటే వానలు వస్తాయి, వానలు ఉంటే సెట్లు ఉంటాయి. మా జనాలందరూ శానా తిక్కోళ్లు. సెట్లూ గుట్టలూ కొడతాంటారు. గుట్టలు కొడితే సేజ్జం భూమి ఎక్కువైతాది అనుకుంటారు. సెట్ల నీడ పడితే పంట సరిగా రాదని సెట్లు కొడతారు. ఇట్లా ఊర్లా ఉండే సెట్లూ గుట్టలూ కొట్టి కొట్టి వానలు లేకుండా సేసుకొని, ఇబుడిట్లా ఊరిడిసిపాయిరి సుడి!"

"ఊరికే నీళ్ల శాస్త్రమంటివి, నువు సూస్తే వానలశాస్త్రము కూడా సదివినట్లుండావే వారిదప్పా?"

"వానల శాస్త్రం కాదులే పెద్దయ్యా, ఏదో వానాకాలం చదువుల శాస్త్రం" అన్నాడు వారిదప్ప సిగ్గుపడుతూ.

"సరేనప్పా, ఆరు మొట్ల బాయంటే నువ్వొగుడే తోగేకి యెబుడయ్యీని? అంతకాలుము నీ భార్య, నీ బిడ్డ యిట్ల ఎంతదూరమునుండి నీళ్లు బువ్వ మోసుకురావల్ల?"

"నాదేముందిలే పెద్దయ్యా, గుంత తోగేదొకటే పని. కానీ, వీళ్లదే పాపుము అసలైన కష్టుము" అన్నాడు వారిదప్ప మొగం సన్నది జేసుకొని.

"మా కష్టుము ఏమిలే అన్నా, నీళ్లు మోసుకొచ్చేది మాకు కొత్తపనేమీ గాదు. ఈయప్పే, ఎర్రటి ఎండలో మాడుకుంటా తోగేది సూస్తుంటే మాకు యేమేమో ఐతాది" అన్నది వారిదప్ప భార్య కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటా.

"రైతన్నెంక యెండలో బొతుకు జేయక నీడలో గూకుని ఉత్తుత్త మాటల్తో పొద్దుబుచ్చే వాడనుకుంటివా?" అంటూ వారిదప్ప గట్టిగా నవ్వేశాడు. "ఈయమ్మ మాటలకేమిలే పెద్దయ్యా, మంచి ఆకలి పొద్దుకొచ్చినారు. మీరు గూడా రొవంత బువ్వ తినిపొండి." అన్నాడు.

ఆ ఆగంతుకులు సంతోషంగా అందుకు అంగీకరించి, ఆ దంపతుల ఆతిథ్యం స్వీకరించారు. వారు వెళ్ళబోతూ ఇవ్వబోయిన డబ్బును ఆ దంపతులు వద్దంటే వద్దన్నారు. దాంతో మొదటి ఆయన తన మెడలో నున్న ఒక ఖరీదైన ముత్యాలహారాన్ని తీసి వారి కూతురి మెడలో వేశాడు.

"అయ్యో, వద్దన్నా" అని వారిదప్ప భార్య అంటే, "తల్లీ, నువ్వు నన్ను నోరారా అన్నా అన్నావు. మరి ఈ హారం మేనమామ తన మేనకోడలికి ఇచ్చిన కానుక అనుకో" అన్నాడు ఆయన చిరునవ్వుతో.
***

ఆ మరుసటి రోజు పొద్దునే వారిదప్ప, ఆయన భార్యాబిడ్డలు చేనులో తాము బావి తవ్వుతున్న స్థలానికి వచ్చేసరికి అక్కడ చాలామంది మనుషులు బావిని తవ్వే పనిముట్లతో సిద్ధంగా కనిపించారు.

"యెవురయ్యా మీరందరూ? యేమిటికి ఇట్లొచ్చినారు?" అన్నాడు వారిదప్ప వారిని ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ.

"సామీ, తిమ్మరాయ ప్రభువులు మీరు ఎట్లా చెబితే అట్లా, ఎంత లోతుకంటే అంత లోతుకు మీ సేనులో బాయి తోగి రమ్మని పంపిచ్చినారు" అన్నాడు ఆ మనుషుల నాయకుడు.

తిమ్మరాయప్రభువంటే కళ్యాణదుర్గం ప్రభువు. వారిదప్ప ఆశ్చర్యంతో తలమునకలయ్యాడు.

"ఆయప్పకి తాను బాయి తోగుతున్నట్ల ఎట్లా తెలిసింది? తెలిసినా గాని, ఇట్లా మనుషులను పంపిచ్చే అవసరము ఆయప్పకేముంది? ఇంత మంది మనుషులు తనకి సాయం జేస్తే బాగానే ఉంటుంది కానీ, కరువు కాలంలో నీళ్లు పడేదంకన్నా ఇంతమందిని బువ్వ బెట్టి సాకి, నీళ్లు బడినంక వీళ్లికి దుడ్లిచ్చి పంపిచ్చేకి తాను పెద్ద సావుకారేమీ కాదే? అట్లని మీ సాయమేమీ నాకొద్దు, మీ దారిన మీరు పోండప్పా అనేకి వాళ్ళు మామూలు మనుషులు కారే? ప్రభువులు పంపిన మనుషులను వద్దు పొమ్మని తిరస్కరిస్తే ప్రభువులకు ఆగ్రహం రాదా?"

ఆశ్చర్యంతో మొదలైన వారిదప్ప ఆలోచన కాస్త విషాదంగా పరిణమించింది. పాపం, ప్రభువుల అనుగ్రహం కూడా సామాన్యులకు మహాభారం అని ఆ ప్రభువులకు ఎట్లా తెలిసేది?

వారిదప్ప ఏమీ మాట్లాడకుండా, ఏమి చేయాలో, ఎలా చేయాలో కూడా చెప్పకుండా నిశ్శబ్దంగా తలపట్టుకు కూర్చున్నాడు. పాపం, వారిదప్ప భార్య, ఆయన బిడ్డ కూడా ఏమి చేయాలో తెలియక బిక్కు బిక్కు మంటూ అలాగే కూర్చున్నారు. నిన్నటి వరకు ఎవరి సాయమూ లేకపోయినా హాయిగా సాగిన వారి పని, ఇప్పుడు ఇంతమంది సహాయానికి వచ్చినా ముందుకు సాగలేక ఆగిపోయింది. వచ్చిన మనుషులు కూడా ఏం చేయాలో తెలియక అలాగే వారి చుట్టూ కూర్చుండి పోయారు. ఎవ్వరూ ఒకరితో ఒకరు ఏమి మాట్లాడాలో తెలియక సామూహిక మౌనవ్రతం ఆచరిస్తున్న మనుషుల్లా ఉండిపోయారు. అదీ జరిగిన కథ!
<><><>

మధ్యాహ్నసమయానికి వారిదప్ప బిడ్డ తన మెడలో ఉన్న గొలుసును తడుముకుంటూ ఉత్సాహంగా ఒక కేక వేసింది. "అమ్మా! అదిగో మామ వస్తున్నాడు"

దూరంగా వస్తున్న వారిని చూసి చుట్టూ కూర్చున్న మనుషులందరూ లేచి నిలబడ్డారు. వారు దగ్గరకు వచ్చి గుఱ్ఱాలు దిగగానే అందరూ తలలు వంచి, "ప్రభువులకు వందనాలు" అన్నారు.

వారిదప్ప కుటుంబం పొందిన భయసంభ్రమాశ్చర్యాలకు అంతే లేదు. తిమ్మరాయ ప్రభువు దగ్గరకు వచ్చి తన మేనకోడలిని ఎత్తుకున్నాడు. "ఏమి వారిదప్పా? వారికి పని చెప్పకుండా అట్లే కూర్చోబెట్టినావంట?" అన్నాడు నవ్వుతూ.

వారిదప్ప ఏమి మాట్లాడాలో తెలియక వినయంగా నమస్కారం చేసి నిలుచున్నాడు.

"వారిదప్పా! నేటినుండి నీవు రాజోద్యోగివి. ఇకపై నుండి వీరందరూ నీ అనుచరులు. నువ్వు వారిపై అధికారివి. నీకు, మా చెల్లెలికి ఇష్టమైతేనే సుమా! ముందు నీ చేనిలో బావి త్రవ్వకం పూర్తి చేసుకో. చెట్లు నాటు. ఆ తరువాత మన రాజ్యంలో పర్యటించి ఎక్కడ నీరు ఉందని నీకు అనిపిస్తే అక్కడ బావులు తవ్వించడం, చెట్లు నాటించడం నీపని. నీ చేతులమీదుగా మన రాజ్యం హరితసౌభాగ్యాన్ని పొందాలి. అది నా కోరిక!" అన్నాడు తిమ్మరాయ ప్రభువు.

"మహాప్రసాదం ప్రభూ!"

“"సరే, అందరికీ భోజనాలు కూడా తెప్పించాము, ప్రొద్దున నుండి అందరూ ఉపవాసం చేసి పుణ్యం బాగానే సంపాదించారు, ఇప్పుడు భోజనం చేసి కార్యరంగంలోకి ప్రవేశించండి! వారిదప్పా! నువ్వు మొదట చెట్లు నాటించబోయే నీ స్వగ్రామం ఇకపై నుండి "చెట్టూరు" గా పిలవబడుతుంది. మీ యింటిపేరు కూడా చెట్టూరు అవుతుంది!” అన్నారు ప్రభువులు చిరునవ్వు నవ్వుతూ.

"ధన్యుడిని ప్రభూ!" అన్నాడు శెట్టూరు వారిదప్ప.

((గమనిక: కథ కల్పితమే కానీ, కథలో వర్ణించబడిన పరిస్థితులు రాయలసీమలో నిజంగా ఉన్నవేనని, ఆ పరిస్థితులను నివారించేందుకు మన శెట్టూరు వారిదప్ప చెప్పిన విషయాలు పాటించదగినవే అని చదువరులు గ్రహించగలరు.))

నక్క ఉపవాసము

అనగా అనగా ఒక నక్క.
రోంత వయసు ముదురు నక్క.

ఆ నక్క ఒగు దినుము దినాముకట్లే ఆకలి తీర్చుకొనేకి తొండేబిక్కిల్ని, ఉడతలని యెదుకులాడుకుంటా బయలుదేర. దానికంటె ముందరే చిన్న నక్కలు వుషారు వుషారుగా వేటాడేసి కడుపు నింపుకుంటా కానొచ్చె. దీనికిమాత్రం తొండేబిక్కలు, ఉడతలు దొరక్కుండా తప్పిసుకుంటుండాయి. తన కండ్లముందురే కళ్లిచెట్టు బుడుముతాన బొక్కలోకి దూరి దాపెట్టుకున్న తొండేబిక్కిని ఎట్లైనా బయటికి యెల్లబీకల్లని మొన్ను తోగి తోగి దానికి మిగిలిన గోళ్లు కూడా సమిసిపాయ. తన చాటుమాల్నుండి చటుక్కున చెట్టుమిందికెగిరిన ఉడతని పండ్ల మధ్యన యిరికించుకోవల్లని దుంకితే దాని కోరలన్నీ మానులోకి ఇరుక్కుని అర్ధము యిరిగిపాయ.

ఇంత గోరుము జరిగినంక దాని బలమేమో దానికే అర్థమైపాయ. ఇంగ నాకి వయసైపాయరా, అందరితానా యేట్లాడి యేట్లాడి సంపాదిచ్చేది ఇంగ నాకి శాతకాదు అని తెలిసిపాయ. అది యిచారంగా బోయి అడివిలోన గుడికాడ కూకొనిడిశ. ఆ గుడితాన మనుషులు అపుడపుడు కోళ్లూ మేకలూ బలిచ్చి కోసుకుతింటాంటారు. అపుడు ఆడాడ యేమన్నా నేలబడింటే యేరుకుతినొచ్చు అని దాని ఆశ. కానీ, ఆ ఆశ కూడా నిరాశ ఐపాయ.

దావన బొయ్యే ఇంకో నక్క “ఏమిరా అల్లుడూ ఈడ ఇట్ల్నే మొగుము యేలాడదీసుకుని కూకునుండావు? ఈ పొద్దు తొలి ఏకాదశి, అందుకే ఈ పొద్దు ఎవరూ బలిచ్చేది లేదు, నీకు కడుపు నిండేదీ లేదు” అని జెప్పి దాని దోవకి అది బాయ.

కడుపాకలి తట్టుకోలాపుక ఆ నక్క ఇంగ బాగ ఏడిశిడిశ. ఇట్లా టైములో ఏమి చేయాల్నో నేను చదివిన రెండులక్షల పుస్తుకాలలో ఏ వొక్క పుస్తుకంలోనైనా ఉండునా అని బాగ ఆలోచన చేశ. అప్పుడుసగం చిరిగిన యెర్రట్ట పుస్తకంలో తాను చదివిన ఒగు విషయం దానికి నెప్పికొచ్చ.

ఏకాదశీ ఉపవాసవ్రతమాహాత్మ్యము! ఆ పొద్దు పూర్తిగా ఉపాసముంటే దండిగా పున్నెము వస్తాదంట. పున్నెము అంటే ఏమిడిదో దానికి రోంత రోంత తెలుసు. పిట్ట మాంసము, పుంజు మాంసము, మేక మాంసము – ఇవన్నీ కలిపి తింటే - అదీ పున్నెము అంటే! అంతకంటే గొప్ప పున్నెము ప్రపంచంలో యాడ్యాడా ఉండుదని ఆ పుస్తుకములాన ఘోస ఘోస పెట్టి ఉన్న్యారు. దానికి అవకాసము వచ్చింది గదాని, నక్కకి ఆ పొద్దు ఉపాసము ఉండాల్నని బుద్ది పుట్టిడిశ. యెట్లోగట్ల నెలకు రెండు దినాలు ఇట్ల ఉపాసముంటే ఇంక మిగిలిన దినాలన్నీ పున్న్యాలంటే పున్న్యాలు!

ఉపాసమున్నపుడు నీళ్లు దాగినా యేమీ వ్రతభంగం కాదని దానికి తెలుసును. దానికే దగ్గర్లో వుండిన యేటితాకి యెట్లో కాళ్లీడ్సుకుంటాబాయ. యేటి వొడ్డున అనుకోకుండా ఒక దృశ్యం చూసేతలికే దాని కండ్లు మిల మిల మెరిసిపాయ.

సన్న మేకపిల్ల వొగిటి ఆడ మే మే అని అర్సుకుంటా తిరుగుతాండాది. ఎట్ల్నో తప్పిపయినట్లుండాది. రాజుగారి తోటలోన మేతకు బోయి, రాణిగారి పూలచెట్లు మేత మేస్తూ, తోటమాలి కొట్టవస్తే తుర్రుమని కానొచ్చిన దిక్కులో పారి పారి వచ్చిన బుజ్జి మేక అదే! అట్లా దూరుం దూరుం పారి పారొచ్చి వాళ్లమ్మను కానకపాయ. అబుడు శాన బయమేసి నోటిలో ఉన్నశక్తినంతా ఉపయోగిచ్చి గొంతు వూడొచ్చేలా పిలుస్తాంటే అయ్యో పాపుమని యెవురికన్నా కనికరము బుట్టాల్సిందే!

పాపం ఆ బుజ్జి మేకపిల్ల రొంత సేపు ఆ యాకునీ ఈ యాకునీ వాసన జూస్తాది, అర్సతాది. రొంత ముందరకి పొయ్యి జూస్తాది, మళ్లీ యెనిక్కొచ్చి అర్సతాది. పొడుగాటి చెవుల్ని అట్లా ఇట్లా అల్లాడిచ్చుకుంటా తలకాయ తిప్పుతాది, అర్సతాది. రోంత సేపు వంకర టింకరగా అడ్డడ్డుము ఎగర్లాడతాది, అర్సతాది. రెండు గడ్డిపరకలు నముల్తాది, తలెత్తి మళ్లీ అర్సతాది. ఆడ ఒగ యెత్తైన రాయుంటే దాని మింద ముందరికాళ్లు పెట్టి నిలబడి తలకాయ అట్లా ఇట్లా తిప్పుకుంటా అమ్మ కనిపిస్తాదేమో అని దిక్కులు చూస్తాది, అర్సతాది. కాళ్లు నొచ్చుతాయేమో, రోంతసేపు నేలమీద పండుకుని ముకుము డొక్కలా పెట్టుకుంటాది. అంతలోనే, మళ్లీ పండుకుంటే పనులు జరగవని అంతరాత్మ ప్రబోధం జరిగినట్టు లేచి మళ్లీ అర్సతాది. పాపుము అది అట్లా అరిసేతప్పుడు సూడల్ల, నోట్లోంచి నాలుక రొవంత బయటకివచ్చి కానొస్తాది. మెడ ఎంత దూరుము సాచి అరిస్తే అంత దూరుము యినిపిస్తాది, అబుడుమా అమ్మ యాడున్నా పారి పారి నాతాకి వస్తాది అన్నట్ల ఆ సన్న మెడని ఇంత పొడుగు నీలిగిచ్చి నీలిగిచ్చి అర్సతాది. కండ్ల నిండా బయం బయం నింపుకుని అర్సతాది.

నక్క ఆ మేకపిల్లని చాటునుంచి దూరం నుంచి శానా సేపు సూసుకుంటా అట్ల్నే నిలబడినాది. వాళ్లమ్మ ఆడ్నే యాడ్నో వుంటాది, నేను తొందరపడి దాన్ని పట్టుకునేకి పోతే వాళ్లమ్మ వచ్చి నన్ను డొక్కలో కుమ్మి పారేస్తాది అని నక్క భయం నక్కది.

కాని, ఆ మేకపిల్ల యెంతసేపు అర్సినా వాళ్లమ్మ రాకపాయ. ఆర్సీ ఆర్సీ ఆ మేకపిల్ల అలిసిపాయ. నేలమింద పండుకుని ముకుము కడుపులాకి దూర్సుకునిడిశ.

శానాసేపైనా అది మళ్లీ లెయ్యకోకుండేది సూసి నక్క ఇదే మంచి అవకాశమురా దీన్ని పట్టుకునేకి అనుకునింది. మెల్లగా సప్పుడు కాకుండా దానిపక్క పొదల పక్కనే నక్కుకుంటా పాయ. వచ్చ, వచ్చ, దగ్గరకు వచ్చిడిశ! ఇంకా ఆడ్నే వుంది మేకపిల్ల. అమ్మే యెట్లోగట్ల నన్ని యెతుక్కుంటా వస్తాదిలే అనుకునిందో యేమో! అడివిలో గండాలు ఇట్లిట్లా వుంటాయని దానికి యేమి తెలుసు పాపుము?

నక్క ఊపిరి బిగబట్టుకున్య. రెండడుగులు ముందుకేసి ఒక్క దూకు దూకితే, ఇంగ ఆమేకపిల్ల తనదే! విందు భోజనమే! దేముడుండే స్వర్గానికి పోయినా కూడా అంత మంచి భోజనం యెవురూ పెట్టలాపురు అనిపించింది. ఒకటో అడుగు వేసింది. ఇంతలో గాలి వీచి, ఆకులు గలగలలాడినాయి. మేకపిల్ల తల యెత్తింది. నక్క చప్పున వంగి తలను భూమికి ఆనిచ్చిడిశ. పొద యెనుకనున్న ఆ నక్కను మేకపిల్ల కానక పాయ. కాని, యేమో అనుమానమొచ్చి అది అట్ల్నే లేసి నిలబడ. కాని, యాటికీ కదలకపాయ. అది తన దిక్కు చూడలేదని నక్క గమనిచ్చుకుని రెండో అడుగు ముందుకేశ. దాని దురదృష్టము, ఆడ గాలికి కొట్టుకొచ్చిన రెండు ఎండుటాకులు ఉండ్య. నక్క అడుగు పడగానే అవి కరకరమని శబ్దం చేసుకుంట యిరిగిపాయ. మేకపిల్ల చప్పున తలదిప్పి చూసిందీ, నక్కయెగిరి దానిమిందికి దుంకిందీ ఒకేసారి జరిగిపాయ.

కానీ, నక్క మేకపిల్ల మీద పడల్యా. నేలమీదనే పడింది. యేమిటికంటే, మేకపిల్ల దానికంటె ముందరే యెగిరి బండమీదకి దుంకింది. నక్కకి ఆశాభంగమైపాయ. మేకపిల్ల గూడా నక్కను కండ్లారా చూసిడిశ. అంతే! ఒక్కు క్షణుము గూడా ఆడ నిల్సుకోకుండా అట్ల్నే దుంకుకుంటా దుంకుకుంటా యేటిపక్కకి పార్య. నక్క ఆశ యిడిసిపెట్టలాపుక దాన్ని యెంటదరుముకుంట పాయ. యెదురుగ్గా పెద్ద సప్పుడు సేసుకుంటా జోరు జోరున పారుతున్న యేరుని చూసి మేకపిల్లకి బయమేసి పాయ. యెనిక్కి తిరిగేతలికే తనని పట్టుకునేకి పారి పారి వస్తుండిన నక్క కనబడ్య. అంతే! మేకపిల్ల ఇంకేమీ ఆలోచన చేయకుండా యెగిరి యేట్లోకి దుంకిడిశ.

అంతదంకన్నా పారి పారొచ్చిన నక్కకి దానెనికినే యేట్లోకి దుంకేకి దమ్ము లేకపాయ. అట్ల్నే దాన్ని తేరిపారజూసుకుంటా నిలబడుకొనిడిశ. బుజ్జి మేక యేట్లో బడి కొట్టుకుపోతా, అట్లా ఇట్లా కాళ్ళు అల్లాడిచ్చుకుంటా యెట్ల్నో మొత్తానికి అవతలి గడ్డకి పడ్య.

గడ్డకి పడినంక కడుపును అట్లా ఇట్లా అల్లాడిస్తే దాని బొచ్చునుండి నీళ్లన్నీ వానచినుకులా కట్ల టప టప రాలి పడ్య. అప్పుడది యెనిక్కి తిరిగి అవతలి గట్టున నిలబడిన నక్కను చూశ. నక్క గూడా దాన్ని సూసుకుంటానే ఉణ్ణింది. అప్పుడు బుజ్జిమేక ఒకసారి మెడ ముందుకు చాచి నాలుక కొంచెం బయటకు కనబడేలా మే మే అంటూ అరిచింది. ఆనెంక నక్క దిక్క తిరిగి చూడకుండా అరుసుకుంటా అట్ల్నే నడుసుకుంటా ఆదిక్క అట్లే పాయ.

నక్కకి మళ్లీ యేడుపొచ్చ. ఆ వొక్క క్షణం గాలి వీచకుండా ఉండివుంటే – ఆ వొక్క అడుగు తాను యెండిపోయిన ఆకుల మీద వేయకపోయి వుండివుంటే - ఈ పాటికి ఆ బుజ్జిమేక తన కడుపులో చేరి ఆకలి తీర్చి వుండేది! దేవుడు తనకు ఆ అవకాశం ఇవ్వలేదు!

దేవుడు అనుకునేతాలికే నక్కకు బిరీన నెప్పికొచ్చ... – తను సంకల్పించిన ఏకాదశీ ఉపవాసం గురించి. అరెరే! అనుకొన్య.

అవును సుమా! నేను దాని గూర్చి నేను మరిచే పోయినాను! ఈ పొద్దు నేను ఉపాసం ఉండాల్నని అనుకుంటి గదా! మరి ఈ మేక నాకు చిక్కింటే నాకు వ్రతభంగం అయితాండ కదా? అనుకుంది. పశ్చాత్తాపపడింది. నేను చేసింది తప్పే! అనుకునింది. లెంపలేసుకుంది. దేవుడికి క్షమాపణ చెప్పుకుంది. నువ్వే నాకు మేకను చిక్కకుండా చేసి నన్ను మహాపాపం నుండి కాపాడావని మెచ్చుకుంది. గుంజీలు తీసింది. నా బుద్ధిని యెప్పుడూ ఇట్లే సక్రమమార్గంలో నడిపిచ్చు తండ్రీ అనుకుంది. దాని మనసు తేలికపడింది. యెట్లో యేట్లో కాసిని నీళ్ళు గతికి, నెమ్మదిగా గుడి దగ్గరకు బయలుదేరింది.

ఇంతలో మళ్ళీ మే మే అని అరుపులు వినిపించాయి. వెంటనే గబా గబా పక్కనున్న గుట్టెక్కి చూసింది. మేకలమంద! అందులో ఒక మేక కంగారు కంగారుగా అటూ ఇటూ వెదుకుతోంది. బుజ్జిమేకవాళ్ల అమ్మ కాబోలు! నక్కకి నోట్లో నీళ్లు ఊరాయి. ఎన్ని మేకలు! ఎన్నెని మేకలురా దేవుడా! ఇన్ని మేకల్లో ఒక్కటైనా నాకు దొరక్కపోతుందా అనుకుంది. ఉపాసముంటానని దేముడికిచ్చిన మాట దానికి మళ్లీ మళ్లీ గుర్తుకొస్తోంది, పక్కనుండే పొదలో ముండ్లు మళ్లీ మళ్లీ గుచ్చుకుంటున్నాయి. హే, అంటూ ఆ ముండ్లను విదిలిచ్చుకుంటూ ఒక్కమేకనైనా ఎట్లా పట్టేది అని ఆలోచనలో పడింది.

దేవుడా, ఏకాదశి ఉపవాసం వదిలి రేపు ద్వాదశినాడు ఉపాసముంటాలే – ఎప్పుడు చేస్తే ఏముంది, ఉపాసం ఉపాసమే కదా! అని దేముడికి నచ్చచెప్పడానికి ప్రయత్నించింది.

ఇంతలో హే హే అంటూ మనిషి గొంతు వినిపించింది. మెడ నిక్కించి చూసింది. మంద వెనుక చాలమంది కాపర్లు ఉన్నారు. వాళ్ల చేతుల్లో ఇంతింతలేసి దుడ్డుకఱ్ఱలు ఉన్నాయి. ఇంక నక్క అక్కడ ఒక్క క్షణం కూడా నిలబడలేదు. దేముడా! ఇంక పోస్టుపోనుమెంట్లు లేవు. ఈపొద్దే నా ఏకాదశి ఉపవాసం కన్ఫాం చేసుకో అంటూ గుడిదిక్క పరుగులు తీశ.
***

((DISCLAIMER – ఈ కథ చదువుతున్నపుడు గాని, చదివిన తరువాత గాని, బుజ్జి మేకపిల్ల అంటే “రాజ్యసభ సీటు” అని ఎవరికైనా అనిపిస్తే నా బాధ్యత లేదు. ఏకాదశీ ఉపవాసం చేయడం అంటే “పార్టీ పెట్టి ప్రజాసేవ చేయడం” అనిపించినా సరే, నా తప్పు లేదు. నక్క ఎవరు అంటూ ఎవరూ నన్ను ప్రశ్నలు వేయవద్దు, మీ ఊహలకు నేను బాధ్యుడిని కాజాలను.))